به گزارش خبرنگارمهر، اجاره های عقب مانده و حقوق روزهای تلاشت که خستگی آن هنوز بر تنت مانده و شعار ارتقاء علمی همه و همه تو را در تمام این سالها که گذشت خسته و فرسوده کرده است.
معلمی که به دانش آموزان کلاسش سالهاست که انشای "بابا آب داد" را می گوید، امروز با کوله باری از قرض و بدهی روی نگاه کردن در چشم های فرزندش را ندارد.
تمام روزهای سال می آیند و می روند اما تنها روز معلم است که نام او برای همه مهم می شود و در تمام در و دیوار شهر از جایگاه معلم سخن به میان می آید و بعد هم با برگزاری همایش و نمایشی یادت را گرامی داشته و از زحماتت تقدیر می کنند.
دوش سنگین معلم
سالهاست که برای بهبود وضعیت معیشتی معلمان اقدامات چشم گیری صورت نگرفته این را مریم ساری خوانی از معلمان دبستان شهرمان می گوید.
این معلم می افزاید: تمام تلاش و زحمتی که ما در مدرسه برای بچه ها انجام می دهیم انگار به چشم نمی آید و در این میان هیچ مسئولی حتی گوشه ای از بار زندگی را از دوشمان بر نمی دارد.
ساری خوانی ادامه می دهد: من به دلیل عدم دریافت مزایا و حقوق کافی مجبور هستم بعد از مدرسه در شرکتی خدماتی به عنوان منشی کار کنم.
وی تاکید کرد: شما حسابش را بکنید معلمی که صبح به مدرسه می رود و بعد از ظهر تا پاسی از شب به عنوان منشی کار می کند آیا فردا می تواند درس و کتاب که هیچ درس زندگی به آیندگان جامعه بیاموزد.
عدم پرداخت یارانه مسکن معلمان
یک معلم پایه راهنمایی نیز از قسط ها و اجاره های عقب افتاده خود گله مند است و می گوید: چند سال است که یارانه مسکن ما را پرداخت نکرده‌اند و مسئولان در پاسخ به اعتراض ما می‌گویند چون از بانک خصوصی وام مسکن دریافت کرده‌اید، یارانه مسکن به شما تعلق نمی‌گیرد، یارانه تنها به وام‌هایی که بانک‌های دولتی پرداخته‌اند تعلق می‌گیرد.
بارکشی سبد میوه
یکی دیگر از معلمان بازنشسته می گوید: سی سال برای تربیت و آموزش بچه های مدرسه جان کندم اما حالا به جای استراحت باید با موهای سپید در بازار سبد میوه جا به جا کنم.
ابراهیم سعادتی می افزاید: ای کاش حداقل مزایایی را که برای یک کارمند دولت بعد از بازنشستگی می دهند برای ما جامعه گسترده معلمان نیزمزایا و تسهیلات کافی و لازم را در اختیار می گذاشتند، نه اینکه بعد از سی سال، بارکشی و جا به جایی سبد میوه حال و روز من باشد.
افزایش حقوق و مزایای هماهنگ با سایر کارکنان دولت، پرداخت حق مسکن و تدریس در کلاس هایی با تعداد استاندارد دانش آموزان تنها گوشه ای از مشکلات معلمان است.
کار در عطاری
رشید سالاری نیز از معلمان بازنشسته ای است که هنوز به دلیل ناهماهنگی خرج با دخلش و به عبارتی نداشتن حقوق و مزایای کافی مجبور است در مغازه عطاری به شکل پاره وقت کار کند و "گل ختمی" و "سنبلاتی" در پلاستیک بریزد و به مشتریان بفروشد تا شاید گره ای از مشکلات مالی او باز شود.
این معلم بازنشسته می گوید: از کدام مشکل معلمان بگویم از حقوق و مزایای کم، از زحماتی که برای فرزندان این شهر کشیدم و حالا بعد از سی سال خدمت شرفتمندانه باید در این مغازه کارگری کنم از چه بگویم.
او می افزاید: مو هایم در راه آموزش و تعلیم سفید شد و حالا باید با این موها در عطاری بنشینم و جان بکنم تا قرانی پول بدست بیاورم.
آقای وزیر چه شد؟
این معلم خطاب به وزیر آموزش و پرورش می گوید: چه شد آن همه شعار و حرف هایی که فقط به درد روزنامه ها می خورد امروز چه کسی پاسخگوی زحمات و تلاش من است.
یکی دیگر از معلمان مقطع دبیرستان نیز می گوید: یکی از اساسی‌ترین مشکلات معلمان امروزجدایی از حقوق و مزایای ناچیز، رعایت نشدن منزلت آنها و بالطبع جایگاه علمی آنها است.
ثریا صنعتی می افزاید: کم‌توجهی به منزلت معلم، خاص سال‌های اخیر نیست و در گذشته نیز به چشم می‌خورد و امروز رعایت حرمت اجتماعی و شغلی معلمان و ارج گذاشتن به خدمات آنها از خواسته‌های به‌حق معلمان است.
وی با بیان اینکه معلم رکن اساسی و موتور محرک آموزش و پرورش است، گفت: متاسفانه معلم هیچ گاه مورد احترام اقشار مختلف جامعه نیست و حتی می توان به جرات گفت، که سالهاست ارج و قرب معلم براساس برخی سیاست‌های نادرست وزارت آموزش و پرورش زیر سؤال رفته است.
رشد قارچ گونه مدارس غیر دولتی
این معلم تاکید کرد: یکی از سیاست های نادرست آموزش و پرورش دانش‌آموز محوری و نمره‌مداری است که بدون شک پیامدهای منفی را برای سیستم آموزشی کشور و استان خراسان رضوی به دنبال دارد.
صنعتی می افزاید: در تمام سال های گذشته با رشد قارچ گونه مدارس غیر دولتی به موضوع نمره مداری دامن زده شده و البته حذف کنکور و تاثیر نمره در ورود به دانشگاه نیز به مبحث نمره مداری در مدارس دامن زده است.
درد دل های معلمان
به راستی بسیار از معلمان این شهر از وضعیت آموزشی و به فراموش سپردن نقش آنها در تعلیم و تربیت ابراز نگرانی می کنند و تمام درد و دل های معلمان این شهر حرف هایی است که سالیان سال توسط آنها مطرح شده است و حقوق و مزایای کم، بی توجهی دولت نسبت به معلمان و بی توجهی به جایگاه و احترام نسبت به آموزگاران تنها گوشه ای از حرف ها و گلایه های معلمان است که امیدواریم عمل به وعده ها و وعید ها در راستای بهبود وضعیت معلمان تنها شعار هفته معلم نباشد.
.................................
گزارش: مرضیه صاحبی
نظر شما